انتظار

چشمم بر این جاده خشک آمد و تو نیامدی

این بغض سا لها تو را خواند و تو نیامدی

دل پر ز آه و فغان بود و درد ...

..
بر حرمت ستاره ها قسمت داد و نیامدی

از بس که به یاد تو بر این خاک گریستم

اشکم به خاک ثمر داد و تو نیامدی

بر جاده گفتم دل و عقلم فدای توست

این جاده نیز گریه کرد و تو را خواند و تو نیامدی

گفتم که به خاک سپارم یاد تو را

جانم به خاک پای یاد توافتاد و تو نیامدی

صد بار دلم اسیر تردید شد که شاید نگاه تو

بر یک نگاه غریبه گره خورد و تو نیامدی

لیک همه جانم به فریاد آمد که بمان

همه تردید ز دل خویش راند و تو نیامدی

سالهاست بر این جاده منتظر نشسته ام

آشنای هر رهگذر شدم ای داد و تو نیامدی

من پیرهمه جاده های انتظار توام

این دل ز غم به فریاد آمد و تو نیامدی

من که زبان به شکوه باز نمی کنم

این نیز نوشتم ودادم به دست باد و

تو نیامدی.......